Jak zostać fryzjerem?

Czy fryzjerem można zostać w każdym wieku? Czy trzeba ukończyć szkołę fryzjerską aby można pracować w salonie? Jak zostać fryzjerem? Pokażę Ci różne drogi żeby nim zostać, podzielę się z Tobą moją historią.

Trochę ode mnie

Ja ten zawód wybrałam przypadkowo. Nie marzyłam o tym żeby zostać fryzjerem. Nie uczyłam się najlepiej, więc po gimnazjum mój tata namawiał mnie na szkołę zawodową i właśnie fryzjerską. Zgodziłam się, złożyłam “papiery” choć nie uważałam że to moja droga życiowa. Pasja narodziła się z czasem. Wtedy gdy zrozumiałam że mam do tego dryg i że do pracy chodzę z uśmiechem. Jednak początki nie były łatwe.

W drugiej klasie zawodowej zrezygnowałam ze szkoły zawodowej i po uzgodnieniu z szefową przeszłam na przyuczenie do zawodu. Szybko zaczęłam pracować na swoim stanowisku, w wieku 17 tu lat strzygłam już panów w salonie. To był mały osiedlowy salon, który niestety już nie istnieje. Cięcie męskie kosztowało 15 zł, w każdą środę była zniżka dla emerytów -30% i pamiętam że wtedy było najwięcej pracy. Egzamin czeladniczy zdałam z wyróżnieniem, jako jedna z najlepszym wynikiem. Swój dyplom odbierałam z moją szefową i rodzicami na uroczystej mszy w Poznańskiej Farze. No, trochę się pochwaliłam, to do konkretów.

Jak zostać fryzjerem – nauka

• Dla młodych osób (po gimnazjum) to jest szkoła zawodowa i technikum o profilu fryzjerstwo. Szkoła zawodowa trwa 3 lata. Nauka wygląda tak, że uczeń znajduje sobie (ja musiałam sama znaleźć) salon fryzjerski w którym będzie odbywał praktyki. Część nauki odbywa się w szkole, a część w salonie na praktykach. Trzy dni szkoły i dwa w salonie, albo na zmianę tydzień szkoły i tydzień praktyk. Po ukończeniu szkoły uczeń podchodzi do egzaminu czeladniczego w Izbie Rzemieślniczej.
• W technikum nauka trwa 4 lata, nauka obejmuje przedmioty z LO i przedmioty fryzjerskie oraz naukę praktyczną w pracowni w szkole. Praktyki w salonie fryzjerskim przydziela szkoła i trwają tylko ok 4 tyg. Technikum kończy się możliwością podejścia do matury i egzaminami technicznymi.

• Jest jeszcze jedno rozwiązanie dla młodych osób. Przyuczenie do zawodu. Dla takich co nie lubią chodzić do szkoły (mi już przeszło, lubię się uczyć:)) Chodziłam do pracy i raz w tygodniu miałam spotkania w Izbie rzemieślniczej które przygotowywały mnie do egzaminu czeladniczego. Taki kurs. Przy przyuczeniu do zawodu po prostu nie ma się wykształcenia zawodowego, ale gdy w tygodniu chodziłam do pracy, w weekend robiłam liceum zaoczne.
• Policealna Szkoła Specjalista ds fryzjerskich- jak sama nazwa wskazuje trzeba mieć ukończone liceum. Nauka trwa zależnie od szkoły 2-4 semestry. Zajęcia praktyczne odbywają się w pracowniach. W Szkołach policealnych zazwyczaj płaci się czesne za naukę. Zajęcia odbywają się w tygodniu albo w weekend. Jest kilka rodzai takich szkół. Czym się różnią? Przeczytaj tutaj.
• Kursy fryzjerskie- Do kursu może przystąpić każdy. W każdym wieku. Każdy może od zera nauczyć się zawodu. Zależnie od kursu mogą trwać miesiąc a mogą trwać rok. Jest mnóstwo możliwości, różne ceny.

Chcesz zostać dobrym fryzjerem? Wybierz rozsądnie praktyki

Jeżeli na poważnie myślisz o pracy fryzjera wybierz taką opcję nauki, gdzie masz możliwość jak najwięcej praktycznej nauki. I nie tylko takiej w pracowni fryzjerskiej. Praca z klientem, żywym organizmem jest najskuteczniejsza. Polecam Tobie znaleźć salon fryzjerski w którym możesz przychodzić pomagać popołudniami, czy w wolnych dniach. Inaczej myje się głowę koleżance a inaczej klientce w salonie. (O standardach mycia włosów w salonie fryzjerskim pisałam tutaj)

To że ja tak szybko zaczęłam pracować, a nie “odbywać praktyki” zależało od ludzi na jakich trafiłam. Moja szefowa chciała mnie uczyć. Nie jest łatwo znaleźć takich fryzjerów, większość z nich nie chcą swojej wiedzy przekazywać, a już w ogóle nie za darmo. Ciężko mi ocenić dlaczego, może boją się konkurencji. Ja uważam to za nonsens. Pamiętam taką sytuację. Podczas końcówki moich praktyk- obcinałam klientkę mojej szefowej. Zastąpiłam ją bo musiała gdzieś jechać. Następnego dnia ta pani klientka przyszła do salonu i powiedziała do mojej szefowej- bardzo miło i uprzejmie- że ja lepiej ją obcięłam i ona będzie przychodzić teraz do mnie. Reakcja szefowej była bezcenna ale nie traktowała mnie jako konkurencji, przyjęła to z uśmiechem, nie widziałam żadnej zazdrości. Miałam szczęście, że moje praktyki nie ograniczały się tylko do mycia głowy i zamiatania podłogi, choć jasne, raz czyściłam fugi w podłodze szczoteczką.

I Trochę pokory! Tak, na praktykach zamiata się też podłogę, sprząta, ściera kurz, myje lustra (te fugi szczoteczką to była trochę przesada) ale w ten sposób uczysz się że fryzjer musi dbać o czyste stanowisko pracy. To podstawa.

Zdany czeladnik i co dalej?

Po zaliczeniu egzaminu czeladniczego możesz pracować w zawodzie.

Jednak nie oszukujmy się, nadal mało umiesz.

Przeglądając ogłoszenia o pracę zazwyczaj jest uwzględnione: szukamy fryzjera z doświadczeniem. Po szkole nie posiadasz tego doświadczenia, nadal musisz się uczyć.

Masz 3 opcje:

1. Możesz pracować (o ile szefostwo chce) w salonie w którym odbywałaś praktyki. Nadal możesz się doszkalać w zawodzie, znasz to miejsce i klienci Cię znają. No właśnie… i tu minus bo nadal będą traktować Cię jako ucznia. Właśnie z tego powodu ja odeszłam z salonu w którym miałam praktyki. Odczuwałam że nie byłam na równi z innymi pracownikami. Po egzaminie czeladnika, pracowałam tam 4 miesiące i podjęłam decyzje że czas rozwinąć skrzydła 🙂
2. Pracować jako Asystent fryzjera. Kiedy ja odchodziłam z mojej pierwszej pracy nie wiedziałam że jest taka opcja i żałuję. Jak sama nazwa wskazuje, jesteś asystentem fryzjera. Pomagasz mu, wykonujesz to co Ci zleci. Zazwyczaj będzie to nałożenie farby klientce, mycie głowy, przygotowywanie jego stanowiska pracy, czasem suszenie włosów. Salony które poszukują asystentów są to duże salony z dużą liczbą klientów. Pracujesz w duecie z doświadczonym fryzjerem i uczysz się od niego, aż w pewnym momencie będziesz gotów sam pracować na swoim stanowisku w tym czy innym salonie.
3. Pracować jako fryzjer na swoim stanowisku i dodatkowo nie zapomnij że nadal musisz się uczyć. Znajdź takie miejsce gdzie możesz jeździć na szkolenia. Pracuj z ludźmi od których możesz się uczyć a i w trudnych sytuacjach pomogą. Moja praca po praktykach była niewypałem. Szybko uciekłam z tamtego miejsca i znalazłam taki salon który współpracował z L’oreal Professionel. Gwarantował szkolenia, co było dla mnie ogromnym motywacyjnym kopem 🙂

Czy trzeba skończyć szkołę fryzjerska żeby pracować w zawodzie?

Ja uważam że nie trzeba. Prawdą jest że w tym zawodzie liczy się to co umiesz a nie jaką szkołę ukończyłeś, natomiast wiedza teoretyczna i logiczne myślenie to inna sprawa, którą szkoła ułatwia. To może lepszym wyborem będzie kurs fryzjerski niż szkoła? Przeczytaj o tym tutaj.

Pozdrawiam, ściskam Ada 🙂

Przeczytaj też: „Jak być szczęśliwym w pracy, Czyli jak znaleźć salon idealny?”